Miemiemie, huilen!

24 maart 2020 - Nunspeet, Nederland

Hoi allemaal,

Zoals veel van jullie ondertussen al wel gehoord zullen hebben: wij zijn inmiddels alweer bijna een week in Nederland... Miemiemie, huilen! We waren namelijk graag nog een tijdje in Malawi gebleven. 

Vorige week zondagavond kregen we helaas van onze school het bericht dat we zo snel mogelijk naar Nederland terug moesten komen, in verband met het corona virus. Maandag zijn onze vliegtickets vanuit Nederland omgeboekt, waarbij we via Kenia en Oeganda zouden vliegen. 's Middags kwamen we er echter achter dat we als Nederlanders in Oeganda waarschijnlijk 14 dagen in quarantaine moesten! Daarom is er toen vanuit Nederland een tweede poging gedaan om de vliegtickets om te boeken, nu met alleen een tussenstop in Kenia, maar wel van 20 uur... Uiteindelijk is het omboeken gelukt, maar kregen we geen tickets in onze mail, wat voor behoorlijk veel stress zorgde.

Dinsdagmorgen zijn we toch maar naar het vliegveld in Malawi gegaan (nadat onze taxi, de ambulance, ruim een halfuur te laat ons ophaalde) en daar hebben we gewacht tot we iemand hadden gevonden van Kenya Airways. Geluk bij een ongeluk: aan de hand van een paspoortnummer kon deze man ons vinden in de computer. Uiteindelijk kwam het erop neer dat we met ons paspoort mochten inchecken en zo ontvingen we onze boarding pass voor het vliegtuig. En dat alles zonder tickets, bizar! 

Toen we onze boarding pass ontvangen hadden, stond er alweer een andere verrassing op ons te wachten: we vlogen business class! Dit omdat het vliegtuig van Kenia naar Nederland zo vol zat, dat er alleen nog maar plek was in de business class. Het grote voordeel hiervan was dat we in Kenia niet 20 uur op een harde stoel hoefden te zitten, maar gebruik konden maken van de lounge, waar we zelfs nog geprobeerd hebben om wat te slapen.

Woensdagmorgen zijn we rond 8 uur van Kenia vertrokken naar Amsterdam. Rond 3 uur 's middags stonden onze ouders ons al op te wachten op het vliegveld, dus we zijn allemaal snel naar huis gegaan om bij te komen van deze reis.

Uiteraard zijn we teleurgesteld dat we zo snel al weer terug moesten naar Nederland, maar tegelijkertijd ook dankbaar dat we nog redelijk snel terug konden komen en nu weer veilig thuis zijn. Al met al hebben we heel wat meegemaakt in één week en we merken dat we hier toch wel even van bij moeten komen. Het is afwachten hoe het nu gaat met onze minor, in verband met de hele situatie in Nederland. En wie weet krijgt dit avontuur ooit nog eens een vervolg...!